Soms vragen mensen me wel op een heel speciale manier om hulp. Zij was onderhand wanhopig. Ze had zó’n behoefte aan een helpende hand en verwoordde dat als volgt:
Berging
Berg mijn ziel uit de diepte
Zwaar en donker, traag omhoog
Bedekt met kalk en parasieten
Gepantserd harnas zonder loog
Leg mijn ziel neer op de aarde
Laat het drogen in de wind
Even wennen aan de zuurstof
Voordat het echte werk begint
Straal mijn ziel met kleine scherven
Stralen schaven schraal en rauw
Ribbels eelt lijken te sterven
Onder de kracht van scherp en kou
Laat mij zien wat jij vermoedde
Ik niet herkende sinds lange tijd
Laat alles zacht naar buiten stromen
De angst, de schuldvraag en ook spijt
Geborgen ziel uit de diepte
Hersteld van krassen in de strijd
Ontdaan van kalk en parasieten
Klaar voor nieuwe levenstijd
