angst, bestuur, concentratieproblemen, hoofdpijn, huilbuien, onderwijs, slapeloosheid, vervroegd pensioen

Werkzaam als coördinator samenwerkingsverband VO/SVO , invoering passend onderwijs en op weg naar zijn pensioen. Daarnaast werkzaam voor de gemeentelijke overheid op het werkterrein onderwijs-bedrijfsleven.

Vervroegd pensioen

In november 2012 nam ik het besluit met vervroegd pensioen te gaan en dit geleidelijk te doen. Dit in een fase waarin de werkdruk en daarmee gepaard gaande stress erg hoog was als gevolg van de maatregelen van de overheid voor de invoering van passend onderwijs, gepaard gaande met zware vereveningen.

Volop klachten

Dit besluit was de druppel die de emmer deed overlopen. Slecht slapen, concentratieproblemen, een zware spontane huilbui tijdens een wandeling in de bossen en opkomende angstbeelden over de toekomst zonder werk belemmerden het functioneren in het werk. In overleg met de werkgever heb ik besloten het werk in het samenwerkingsverband (tijdelijk) neer te leggen  en me te concentreren op overdracht van werkzaamheden en andere onderdelen van de functie. Er volgde een gedeeltelijke ziekmelding en controle door de bedrijfsarts.

Burn-out of nog net niet

In de eerste maanden ontstond geleidelijk aan het besef dat ik toch wel erg dicht tegen een burn-out aan zat. Om nog enigszins overeind te blijven ging ik erg vroeg naar bed en kon enige avondactiviteit verder wel vergeten. De huisarts voelde er niets voor om stress te bedwingen met anti depressiva, en gaf me het advies van psychologsche ondersteuning  (slaaphygiëne) en om te gaan wandelen. Aan sportief wandelen ontleende ik zoveel energie dat ik dit drie keer in de week ging doen.

De klachten bleven

Echter zware hoofdpijn bleef ik houden. Ook andere lichamelijke problemen gingen zich voordoen. Naast hoge bloeddruk  (de veroorzaker van de hoofdpijn)  kreeg ik gebitsproblemen en was de fysieke belasting van het wandelen voor mijn knie te veel.
Nieuwe opvattingen  als gevolg van de ziektewet deed de bedrijfsarts het besluit nemen mij weer volledig te laten werken (inmiddels naderde wel  de gedeeltelijke  FPU).  Erg moeilijk voor mij om te accepteren! Mijns inziens is het beter je volledig in te zetten in de beperkte werktijd (naast ziekmelding) dan met halve kracht een functie voor de gehele werktijd te moeten vervullen. Maar tegenwoordig (overheidsbeleid in de zorg) draait alles op: eigen kracht! en terugdringen van de kosten van de ziektewet.

Eigen kracht, hoe doe je dat dan?

Gemakkelijker gezegd dan gedaan.  Overtuigd van het feit dat mijn situatie vooral ontstond door stress en niet zozeer door lichamelijke oorzaken (hoge bloeddruk in de familie) ging ik op zoek naar mogelijkheden mij beter te leren ontspannen en met stress om te gaan. Een Linkedin verzoek van Hans van Os (die ik nog kende als OMO schoolleider) en een advies van een gepensioneerd OMO schoolleider van de Instelling V.O. Deurne bracht mij in kontakt met Hans en zijn PIT® – aanpak.
Een eerste gesprek met Hans en voornoemd advies deed mij besluiten mij maar aan de training te wagen. De werkgever volgde door de bereidheid e.e.a. te financieren! Ook de bedrijfsarts stond positief tegenover dit experiment.

Het nieuwe ademhalen werkte positief

De eerste ervaringen met de emWave2, de ademhalingstraining,  zijn ronduit positief te noemen. Ik werd na enkele trainingen al rustiger, het slaapgedrag werd iets beter. Het werd trainen en meten met de emWave2.

Het trainen was moeilijk

Gemakkelijk was het niet. Vooral in het begin. Het inbouwen van de trainingen in het ritme van elke dag, en dan ook nog consequent, viel niet mee. De druk om “groen” te scoren leidt tot meer rood in de meting op het apparaat.

Bijna afgehaakt

Halverwege de training (toen E.F.T. aan de orde kwam) ontstond er een moment waarop ik wilde afhaken. Het leek er op of de situatie van het najaar zich ging herhalen. Nieuwe paniekaanvallen, slecht slapen, concentratieproblemen. Een pauze in de EFT aanpak was voor mij verstandig. Accent heb ik gelegd op de emWave en andere elementen van de training. In deze fase heb ik ervaren hoe belangrijk het is om vooral rustig te worden.
Aan het eind van de training heb ik EFT weer opgepakt. Behandelde problemen spelen niet meer heftig op.

Je kunt het op eigen kracht, maar niet alle problemen zijn opgelost

Door de training heb ik ervaren hoe je op eigen kracht problemen kunt aanpakken. En vooral hoe belangrijk een goede ademhaling is. Maar om te zeggen dat 7 trainingen alle problemen hebben opgelost, dat is teveel van het goede.
Maar de emWave is ook van mij een maatje  geworden.

Carel

Gerelateerde ervaringen